Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Καββαδίας ο ποιητής της θάλασσας...


Ο Νίκος Καββαδίας, ο ποιητής της θάλασσας μα και του ανεκπλήρωτου έρωτα γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, από γονείς Κεφαλλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλλονιάς. 
Με γλώσσα λαϊκή αλλά και γεμάτη από θαλασσινούς όρους, ο Καββαδίας δίνει στίχο δυνατό και γίνεται αρμενιστής του λόγου στην ποιητική τέχνη. Καράβια, αμπάρια σκοτεινά, λαμαρίνες, ταξίδια της αρμύρας , έρωτες της θάλασσας, του λιμανιού, γίνονται λόγος απλός μα κι απολαυστικός για τον καθένα μέσα από το νου και τη ματιά του ποιητή Καββαδία. Την έζησε τη θάλασσα από τα νεανικά του χρόνια. Ταξίδεψε για χρόνια πολλά ως ασυρματιστής και έκανε τη ζωή του συνώνυμο της θαλασσινής περιπλάνησης. Έγραψε τους ήχους της θάλασσας, τη γεύση, όλα της τα καμώματα, σε στίχους που αγγίζουν την ψυχή και του πιο απλού αναγνώστη.


Είναι ο ποιητής της Φάτα Μοργκάνα, αυτού του τόσο αισθαντικού τραγουδιού, που γράφει για τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε, αλλά δεν του φέρθηκε σωστά, όπως εξομολογητικά αναφέρει.

«Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.»



Νίκος Καββαδίας, που ρίχνει το αγκυροβόλι του λογισμού του στη θάλασσα, την παντοτινή ερωμένη του και γράφει το
«Mal du Depart»

Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.

Για το Μαδράς, τη Σιγκαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ,
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
κι εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πια ξεχάσει,
κι η μάνα μου, χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει... "


 Δε θέλω να πω πολλά !!
Ας μένουν οι στίχοι της αρμύρας να θυμίζουν πως πέρασε ήδη ένας αιώνας και πάει από τη μέρα που γεννήθηκε ο ποιητής της θάλασσας.
  
                                     Μαριάνθη Βάμβουρα-Γιάνναρου 

27 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πολύ αγαπημένος ο Καββαδίας!
Η ποίηση καταφύγιο στις μέρες μας..

mar9659 είπε...

♥♥♥ Από τους ποιο αγαπημένους!!
Ανάταση ψυχής στους δύσκολους
καιρούς που διανύουμε και οχι
μόνο...
Ευχαριστούμε Μαριάνθη μου
για αυτό το μουσικό σου ταξίδι!!
Σε γλυκοφιλώ♥

χρυσάνθη είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση!Από τους αγαπημένους!!!!!!!!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Ωραίο το θέμα σου, κάτι που περιμέναμε να δούμε, να διαβάσουμε, αν μου επιτρέπεις θα βάλω κι εγώ δυο λογάκια από τους τελευταίου στίχους που κατέγραψε ο Νίκος Καββαδίας στο σημειωματάριό του.
"Κι εγώ που πόθησα μια μέρα να ταφώ,
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,
Θα'χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες..."
Παρατηρώ την τόο μεγάλη δύναμη των στίχων αυτών.

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη.
Ελπίζω να είμαι ευπρόσδεκτος στη σελίδα σου. Πολύ καλή επιλογή και αξιόλογο το θέμα σου να ασχοληθείς με τον Μαραμπού. Τον ποιητή της θάλασσας. Είχα ασχοληθεί παλαιότερα στο δικό μου μπλογκ
- Εφτάνησα -με τον Νίκο Καββαδία και διάβασα πάρα πολλά.
Πραγματικά ήταν μια μεγάλη φυσιογνωμία των ελληνικών γραμμάτων και ένας υπέροχος άνθρωπος
Ευχαριστώ
Ντένης

Αστοριανή είπε...

Έλα μου!
Μεσάνυχτα!
Με το χιονισμένο δέντρο αριστερά και την θυμωμένη θάλασσα,
Μαριάνθη μας,
έχεις ήδη μια οπτική "φέτα" από τη χιονόπληκτη περιοχή μας....

Ο Καββαδίας,
με την "οδύσσεια" των περιπλανήσεών του και την αρμύρα στη καρδιά,
κατάφερε να γίνει ο αγαπημένος ποιητής, και δίκαια!

Αργά, όμως κι απόψε, προτιμώ να μπω στα "δικά σας"... και ν' αφήσω τα δικά μου για άλλη ώρα.
Καληνύχτα/καλημέρα
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Μαριάνθη είπε...

Φίλοι μου των διαδικτυακών συναντήσεων που περνάτε και αφήνετε μηνύματα χαράς για μένα αφού πω τούτα τα γενικά θα απαντήσω και στον καθένα χωριστά.
Roadartist και Μάρα σας διάβασα μόλις έκανα την ανάρτηση και τα μηνύματά σας ήταν ωραίες καληνύχτες για μένα.
Χρυσάνθη, κ. Γαβριήλ, κ. Ντένη και Γιώτα εσείς μου στείλατε την πιο όμορφη καλημέρα αφού σας διάβασα με το πρωινό ξύπνημα την ώρα του καφέ.
Σας στέλνω ως αντίδωρο ένα πλατύ χαμόγελο.
Με την αγάπη μου Μαριάνθη

Eleni Tsamadou είπε...

Με μάγεψε όταν τον πρωτοδιάβασα, την εποχή της νιότης μου και εξακολουθεί να με συγκινεί και σήμερα στα χρόνια της ωριμότητας..κοντά στη δύση.

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Ο Ποιητής των Θαλασσινών, ο αγαπημένος μου, πριν ακόμα και από την μελοποίηση του πρώτου ποιήματος.
Άσε που, πέρσυ, στην εκδήλωση που έκανε η Λέσχη ανάγνωσης του Ιανού, για τα 100 χρόνια από την γέννηση του, έδωσα στην γυναίκα μου να απαγγείλει "Αμελοποίητο" ποίημα.
Της έκανα και πρόβες, ακούγοντας την απαγγελία από την Βέρα Ζαβιτσιάνου, από παλιά κασέττα, γραμμένη από το ραδιόφωνο....
Αξέχαστος ο Κόλλιας!!!!!!!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μαριάνθη σε παρακαλώ δες τα mails.
Σου έχω στείλει κάτι σχετικό με τον αγαπημένο μας ποιητή!
Ευχαριστώ.

Μαριάνθη είπε...

Πράγματι η ποίηση μπορεί να βοηθήσει στην τόνωση της πνευματικότητας της κοινωνίας που το έχει τόσο πιστεύω ανάγκη τούτα τα χρόνια roadartis. Ίσως αν δεν την περιφρονούσαμε ναχε άλλη ομορφιά η ζωή μας.
Καλό σου βράδυ.

Μαριάνθη είπε...

Σε ευχαριστώ Μάρα μου για όσα γράφεις. Ενισχύουν τα όσα νιώθω. Πράγματι ανάταση ψυχής!!!
Φιλιά πολλά Μάρα του χιονιά και του φρέσκου αγέρα.

Μαριάνθη είπε...

Να είσαι καλά Χρυσάνθη. Χαίρομαι που σου αρέσει. Ένας είναι ο Καββαδίας, κορυφαίος.
Καλό σου βράδυ.

Μαριάνθη είπε...

Αν σου επιτρέπω!!!
Ειδικά σε τούτη την ανάρτηση έχεις μια υπεροχή κ. Γαβριήλ.
Σε ευχαριστώ για όσα συμπλήρωσες.
Βλέπεις πως μας ανακατώνει στα αρμυρά νερά της η θάλασσα!!!
Πολλούς χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

Καλέ και πολύ αγαπητέ μου κ. Ντένη το ευπρόσδεκτος τι το΄θελες; Παίρνω φόρα και το προσπερνώ σα να μην το διάβασα!!!:)))
Την είχα διαβάσει τότε εκείνη την ανάρτηση που έκανες στον Καββαδία. Όπως το λες πολύ εύστοχα:φυσιογνωμία!!
Ανεξάντλητο το θέμα σα μεγάλη θάλασσα.
Με την αγάπη μου σε χαιρετώ.

Μαριάνθη είπε...

Αχ Γιώτα Γιώτα με το "΄Ελα μου"!!
αυτός ο κώδικας ο πατρινός!!!Τι μου φέρνει στο νου...
Έλα μου λοιπόν!!!
Αυτή η θυμωμένη θάλασσα είναι η εικόνα της φουρτούνας που βλέπει κανείς κατά την είσοδό του στους χειμώνες στο Πλωμάρι .
Απλώνεται η θάλασσα και τα σκεπάζει όλα.
Εξαιρετικός ο Καββαδίας, μπορεί και κάνει λόγο καμώματα και αισθήματα θαλασσινά. Τι άλλο!!Και...να΄ναι και φουρτούνα!!
Φιλιά.
Α! Για δεύτερη φορά σήμερα απολαύσαμε την ανάγνωση του Αη-Βασίλη της αγάπης.
Σου μεταφέρω τους χαιρετισμούς του Νίκου.

Μαριάνθη είπε...

Αγαπητή μου κ. Ελένη πόσο χαίρομαι για το μήνυμά σας!!Και το αίσθημα της συγκίνησης μαγικό δεν είναι;Οπότε η νιότη σάς ακολουθεί ολόφωτη!!
Καλά να είστε, πολλούς χαιρετισμούς.

Μαριάνθη είπε...

"Επεσε το πούσι αποβραδίς
-- το καραβοφάναρο χαμένο " κάπως έτσι δεν ήταν η Θεσσαλονίκη απόψε;Μου τον ξαναθύμισε.
Παντοτινός κι αληθινός ο Κόλλιας , ο ποιητής των θαλασσών και των θαλασσινών των αρμυροβρεγμένων Σταύρο.
Να είσαι καλά.

Μαριάνθη είπε...

Για σένα τι ναπω Αντιγόνη!!!!
Όπως σου έγραψα και ιδιαιτέρως είσαι είσαι εξαιρετική. Με συγκίνησες. με κάνεις να πω:Υπάρχει ελπίδα, υπάρχουν μεγάλες καρδιές ακόμη. Μια απ΄αυτές είσαι και συ.
Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά και χαίρομαι πραγματικά που σε γνώρισα.
Σε ευχαριστώ.

Unknown είπε...

Η ανάρτηση για τον Ποιητή της θάλασσας λιτή και υπέροχη αλλά ... η φωτογραφία που όπως διάβασα είναι η θάλασσα και το Πλωμάρι, ονειρική!!!

Θα την κλείσω στη καρδιά μου.

Σε φιλώ Μαριάνθη μου

Μαριάνθη είπε...

Χάρηκα meggie μου που πέρασες!!
...Μήπως τελικά είναι η θάλασσα που τακάνει όλα όμορφα;
Καλό βράδυ.

magda είπε...

Ο τόπος που γεννήθηκες είναι υπέροχος !
Εκεί δίπλα του στον Άγιο Ισίδωρο, μείναμε μερικές μέρες και από κει κάθε μέρα γυρίζαμε όλη την Μυτιλήνη.
Δεν ξέρω αν έχει πιο ωραίο νησί απο την Μυτιλήνη !!
Με αγάπη
Μάγδα

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μαριάνθη μου, ο Καββαδίας παραμένει πάντα ο Μεγάλος Αγαπημένος, κι η αλμύρα της θάλασσας μαζί με τη γεύση της βαθύτερης ζωής της, του πόνου και του μόχθου και της αγάπης πάντα μας διαπερνά μέσα από την δική του ποίηση.

Λοιπόν, είσαι trendy!!!!!!!!
και δεν θέλω αντιρρήσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μπες εδώ :http://anemondixtia.blogspot.com/2011/01/trendy.html
και θα καταλάβεις..

Μαριάνθη είπε...

Με τσιγκλάς τώρα Μάγδα και με κάνεις να λέω πωπω τι κρίμα να μη γνωριζόμαστε ώστε να ανταμωθούμε!!!Ίσως κάποια φορά....
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, τα από καρδιάς όπως νιώθω.

Μαριάνθη είπε...

Τι θα σε κάνω, τι θα σε κάνω καλή μου Ρεγγίνα!!!!Οποία τιμή να με συμπεριλάβεις στους trendy!!!
Υποκλίνομαι και νιώθω καμάρι που εσύ με υπολογίζεις στους trendy.
Σε ευχαριστώ. Καλό Σαββατοκύριακο.

magda είπε...

Τι υπέροχος ποιητής, ύμνησε την θάλασσα όσο κανείς...
Το ιστολόγιο σου σήμερα Μαριάνθη μου,
μυρίζει θάλασσα αγαπημένη !!!
Φιλιά

Μαριάνθη είπε...

Καλή σου μέρα Μάγδα. Σε ευχαριστώ και χαίρομαι που μας αρέσουν ίδια πράγματα.