Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Ανησυχούν… οι ησυχίες…








Αναστέναξε ο άνεμος στους ώμους της λύπης και έπιασε βροχή από δάκρυα.
Μέχρι και τα ανήλια φύλλα της καρδιάς του ένιωσαν τη ψύχρα που έπιασε από τον σπαραγμό.
 Έμεινε να κοιτάζει τις λέξεις βουβός , κενές περιεχομένου… άνευ αντικρίσματος αφού όλα ξοδεύτηκαν σ΄απατηλών στιγμών αποταμιεύσεις.
Ανησυχούν… οι ησυχίες…
Μια φαρσοκωμωδία οι ημέρες, σε καρτερίες ξοδεύονται, ελπίδες γεννούν οι νύχτες ισχνές τόσο που διαλύονται σ΄ ελάχιστη ακτίδα του πρώτου φωτός της μέρας .  

 Μαριάνθη Βάμβουρα


6 σχόλια:

eleni είπε...

Δε θέλω να παραδεχτώ πως δεν υπάρχει ελπίδα,μόνο κάποιες στιγμές λυγίζω και λέω ότι όλα χάθηκαν-προς στιγμή... πάλι αναπτερώνονται τα όνειρα κι ας μην είμαι το πιο αισιόδοξο πλάσμα...
Καληνύχτα-φιλιά!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη.
Μοιάζει το γραπτό σου σαν να είναι μια νύχτα χειμώνα, χωρίς τζάκι, να χουχουλίζεις τα χέρια σου απ' την παγωνιά, να μην σου κολλά ύπνος απ την αμφιβολία το τι θα είναι αύριο;

Μοιάζει με αυτό που έγραψα χθες (γιατί να είναι έτσι η Ζωή;) στην ΠΥΛΑΡΟ.

Όμως η πείρα με έχει διδάξει σε τέτοιες περιατάσης η ψυχή μου βρίσκει ξεκούραση με το να γράφω, έστω κι αν μετα τσαλακώσω και πετάξω το χαρτί.
Τώρα όμως με τον υπολογιστή το δημοσιεύω κάπως χτενισμένο και εξευγενισμένο.
Σαν την ομπρέλα που πετά απ τη λύσα του αέρα και φεύγει μακριά, πάλι θα διώξει τη νυχτα και την καταχνιά ο πατέρας ήλιος και θα μας λούσει με ελπίδα και δύναμη.

Χαιρετισμούς

με αγάπη

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

ελπίδες γεννούν οι νύχτες ισχνές τόσο που διαλύονται σ΄ ελάχιστη ακτίδα του πρώτου φωτός της μέρας .... M.B.


...αν κι έβαλες "αρσενικό" τον ήρωα του ποιήματος... μοιάζει σαν προσωπική αγωνία...
"Γουέλκομ του... δε κλαμπ"!!!
με άλλα λόγια δεν είσαι μόνη σου, κούκλα μου...
ΟΛΟΙ μας, κάποια ώρα περνάμε από το ίδιο τούνελ
ώσπου να βγούμε στον ήλιο...
Φιλάκια,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

Dennis Kontarinis είπε...

Να καταπιαστώ, αγαπητή μου Μαριάνθη, με τα λόγια που χαράζεις στο τέλος των γραφτών σου. Στ΄αλήθεια μια φασροκωμωδία οι μέρες της ζωής μας. Κι΄επόμενο να ξοδεύονται σε μια μάταιη αναμονή.
Αλλά πολύ σωστά το λες, πως κι΄οι ελπίδες της νύχτας δεν αντέχουν στο πρώτο φως του ήλιου. Μέγάλες αλήθεις πέρα για πέρα.
Νάσαι καλά και καλό Σ/Κύριακο.

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ανησυχούν οι ησυχίες... τι να πω.. έμεινα έκπληκτη!!
καλό μήνα!

magda είπε...

Καλώς σε βρίσκω αγαπημένη μου, ταλαντούχα φίλη μου!
Όμορφες λέξεις, πρωτότυπες εκφράσεις μα και διάχυτη απαισιοδοξία...
Για μένα η κάθε μέρα που ξημερώνει είναι και μια καινούργια ελπίδα.
Σου στέλνω την αγάπη μου και σου εύχομαι έναν όμορφο Οκτώβρη!